ΖΩΗ

           "Υou can't run away from yourself.."Ray Charles.Έτσι και όλοι αυτοί οι άνθρωποι που εγώ θέλω να αποκαλώ Α.Μ.Ε.Χ. ("χ" αντί για "α" στο τέλος δηλαδή "χαρίσματα" κ όχι "ανάγκες" βλ. "Α.Μ.Ε.Α.") δεν μπορούν να ξεφύγουν απο τους εαυτούς τους.΄Αποψη δικιά μου,αυτοί οι άνθρωποι δεν πολυνοιάζονται να ξεφύγουν απο την κατάσταση αυτή αλλά το δέχονται κατα κάποιο περίεργο τρόπο.Ε αφου ρε παιδια τετοιοι ανθρωποι που υποτιθεται ειναι πιο ευαισθητοι,αδυναμοι,προβληματικοι κλπ. αποδεχονται τετοιες περιπτωσεις,που δεν ειναι κ τοσο ευκολες,οπως ας πουμε να δεχτει ενας φυσιολογικος ανθρωπος οτι τον κερατωσε η γυναικα του η το παιδι του ειναι τοξικομανεις,τοτε για πια αδυναμια κ πια ειδικη αναγκη μιλαμε?Δεν εχουν ειδικες αναγκες αυτοι οι ανθρωποι,αντιθετα πιστευω πως ειναι πιο δυνατοι απο μας τους φυσιολογικους.

Καμια φορα αναρωτιεμαι αν αυτοι ειναι οι "ατυχοι" της ζωης η "εμεις" αλλα μετα απο σκεψη καταλαβαινω οτι δεν υπαρχει "τυχερος" η "ατυχος" στη ζωη,αλλα ο καθενας με οτι του δωσουν με αυτο πορευεται και δεν εχει σημασια τι κανει και πως ειναι.Ολοι εχουμε δυναμη μεσα μας και μπορουμε να την εκμεταλευτουμε ασχετα με το πως ειμαστε η με το πως εκφραζομαστε.

Ετυχε να παω ενα πλυντηριο μια μερα σε ενα "ιδρυμα" τετοιο και γνωρισα ενα παιδι χαρισματικο που κρατουσε ενα μπουζουκι."Παιξε" του λεω "ξερεις?" ε ρε παιδια ολη του η ευχαριστιση ηταν να παιζει για αλλους το μπουζουκι του,δεν ειπε "βαριεμαι" η "ασε με τωρα εχω δουλεια",ανοιξαν τα ματια του,γυαλισαν και επαιξε μπουζουκι για μενα και αντικριζοντας αυτο το παιδι τι να πω κ εγω μετα...τοση δυναμη και τοση ευτυχια στις χορδες ενος μπουζουκιου "με ειδικες αναγκες".

Ετσι καθε φορα που εβλεπα και μιλουσα με τη θειτσα μου τη ΖΩΗ ετσι κι εγω επαιρνα δυναμη απο αυτον τον αγγελο που μονο να χαμογελαει ηξερε,τιποτα αλλο,μια ΖΩΗ ενα χαμογελο.Βαζω στοιχημα οτι ακομα χαμογελαει γιατι προλαβαμε με την Ελιζα και της δωσαμε ενα κοκαλακι και ενα κλαμερακι που τοσο τα αγαπουσε να παρει μαζι της.

Ευχαριστουμε για ολα ΖΩΗ....