Πλανήτης φυλακή!

Παρακολουθώ τις τελευταίες μέρες τις ανακοινώσεις από τα δελτία ειδήσεων για τις αυξήσεις των εισιτηρίων
Και εννοώ γενικά των εισιτηρίων για κάθε είδος μετακίνησης! Από τα ακτοπλοϊκά που αυξάνονται για τρίτη φορά ενοψει της καλοκαιρινής περιόδου (και μέσα σε διάστημα λίγων μηνών), στα εισιτήρια των ΚΤΕΛ, αλλά και των αστικών συγκοινωνιών με την καθιέρωση ενιαίου εισιτηρίου (τι "επιστήμονες" το σχεδίασαν αυτό δεν γνωρίζω!). Αν σε αυτά προσθέσουμε και την κατακόρυφη αύξηση της βενζίνης των τελευταίων χρόνων και τις αυξήσεις στα κόμιστρα των ταξί καταλήγουμε αβίαστα στο συμπέρασμα ότι οι μετακινήσεις εντός και εκτός των τειχών έχουν μεταβληθεί σε είδος πολυτελείας!
Θα το σκεφτόμαστε δυό και τρεις φορές για να ξεκινήσουμε για κάποια εκδρομούλα, θα το υπολογίζουμε καλύτερα να πάμε το Σαββατοκύριακο στο χωριό να δούμε τους γονείς και τις γιαγιάδες, θα μικρύνουν ακόμα περισσότερο οι καλοκαιρινές μας διακοπές (και φυσικά ούτε λόγος να πάρουμε το αυτοκίνητο στο νησάκι) και έτσι όπως πάμε σύντομα θα σκεφτόμαστε να πάμε ακόμα και για καφέ αν είναι λίγο πιο μακρυά από το σπίτι.
Μπορεί να θεωρείται ακόμα πιο εύκολο να αγοράσεις αμάξι αλλά γίνεται ακόμα πιο δύσκολο να το κινήσεις. Μπορεί να υπάρχουν ακόμα πιο σύγχρονα και γρήγορα πλοία αλλά τα νησιά "απομακρύνονται" από το κέντρο. Μπορεί να αναπτύσσεται το δίκτυο και να εκσυγχρονίζονται τα μέσα μαζικής συγκοινωνίας άλλα αποθαρρύνεται η χρήση τους.
Και όσο περιορίζεται η (ευκολία και άρα η) ελευθερία μετακίνησης μας τόσο αρχίζω να ανησυχώ ότι μπορεί να έχουν κάποια βάση οι (σήμερα θεωρούμενες) γραφικές κραυγές για Πλανήτη Φυλακή!!!
Υ.Γ. και αρχίζω να πιστεύω όλο και περισσότερο ότι η μόνη απόδραση είναι το χιούμορ:

ΚΤΗΝΩΔΕΙΑ

Το 2007 ,ο Guillermo Vargas Habacuc, ένας ξεφτιλισμένος 'καλλιτέχνης' , πήρε ένα αδέσποτο σκυλί, το έδεσε με ένα κοντό σχοινί στον τοίχο μιας Γκαλερύ 'τέχνης' και το άφησε να πεθάνει αργά απο την πείνα και τη δίψα:














Δεν είναι μόνο αυτό: η αξιότιμη Biennale κεντρικής αμερικής πήρε την αισχρή απόφαση , οτι η κτηνωδία που έκανε αυτό το υποκείμενο πρόκειται για τέχνη , και κάλεσε τον Guillermo Vargas Habacuc να επαναλάβει την κτηνωδία του επισήμως στην Biennale του 2008.

Υπογράψτε εδω: http://www.petitiononline.com/13031953/petition.html, δε χρειάζετε να πληρώσετε, ούτε να υπογράψετε, αξίζει τον κόπο, να απαιτήσουμε το υποκείμενο αυτό να μην χρίζει καμίας εκτίμισης ούτε να αποκαλείται καλλιτέχνης για τη βάναυση πράξη του, και για την ευχαρίστισή και την απάθειά του με τον πόνο του άλλου..

ΥΓ: Αν γράψετε το όνομα αυτού του ελεινου στη μηχανη αναζήτησης Google θα δείτε τις φωτογραφίες του δύστυχου ζώου , και σελίδες web για να δείτε οτι πρόκειται για αληθινο περιστατικό.

Ανησυχητική αύξηση εκβρασμών προστατευόμενων θαλάσσιων θηλαστικών στις ελληνικές θάλασσες

Σε μία εποχή που λέγονται πάρα πολλά σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος και των σπάνιων ειδών, παρατηρείται το εξής οξύμωρο: όσο αυξάνεται η κατά φαντασίαν περιβαλλοντική μας συνείδηση, αυξάνεται αντίστοιχα και η καταστροφή που προκαλούμε στη φύση. Οι εκφάνσεις αυτού του φαινομένου στη χώρα μας είναι πάμπολλες: καμένα δάση, καταστροφή κάποιων από τους σημαντικότερους “προστατευόμενους” υδροβιότοπους, υποβαθμισμένα θάλασσια οικοσυστήματα από την αλόγιστη αλιεία και τη ρύπανση, θανάτωση σπάνιων θαλάσσιων ειδών.


Αποκεφαλισμένη Μεσογειακή φώκια στη Σύρο



Νεκρή Καρέττα στους Φούρνους



Ρινοδέλφινο στο Καβούρι Αττικής, πέθανε από ασθένεια και λάθος διασωστικούς χειρισμούς



Μαχαιρωμένο σταχτοδέλφινο στην Αστυπάλαια



Νεκρό ζωνοδέλφινο στη Σύρο

Οι αιτίες των εκβρασμών

Οι παράγοντες που προκαλούν τους εκβρασμούς είναι συνήθως
• η αυξανόμενη ρύπανση των θαλασσών,
• οι θαλάσσιες εκρήξεις
• η χρήση σόναρ υψηλών συχνοτήτων κατά τη διάρκεια στρατιωτικών ασκήσεων
• οι ηθελημένες θανατώσεις

Καθώς τα θαλάσσια οικοσυστήματα καταστρέφονται και τα ιχθυαποθέματα μειώνονται, οι παράκτιοι αλιείς και τα θαλάσσια θηλαστικά ανταγωνίζονται για τα ίδια λιγοστά ψάρια, ώστε να επιβιώσουν.
Ως συνέπεια κάποια είδη δελφινιών και οι φώκιες προκαλούν όλο και συχνότερα καταστροφές στα δίχτυα των παράκτιων αλιέων, ενώ οι τελευταίοι δεν λαμβάνουν καμίας μορφής υποστήριξη για τις ζημιές που τους προκαλούν αυτά τα προστατευόμενα είδη. Παρόλο, επομένως που η χώρα μας έχει υπογράψει διεθνείς συμβάσεις με τις οποίες δεσμεύεται για την προστασία αυτών των σπάνιων ειδών, δεν έχει εφαρμόσει κανένα μέτρο προστασίας.

Οι ελληνικές θάλασσες, έχουν την τύχη να αποτελούν στις μέρες μας την κιβωτό της Ευρώπης, στηρίζοντας μία σπάνια βιοποικιλότητα θαλάσσιας ζωής. Ωστόσο σπάνια και προστατευόμενα είδη, έπειτα από χιλιάδες χρόνια παρουσίας, κινδυνεύουν πλέον να αφανιστούν από τις θάλασσες μας.
Για το σκοπό αυτό, το Αρχιπέλαγος επεξεργάζεται και σύντομα θα δημοσιεύσει μία σειρά αναλυτικών μέτρων, ώστε το πρόβλημα των εκβρασμών θαλάσσιων θηλαστικών στις ελληνικές θάλασσες, να αντιμετωπιστεί και να επιλυθεί στη βάση του, με τη συμμετοχή όλων: κρατικών αρχών, επιστημόνων, περιβαλλοντικών φορέων και τοπικών κοινωνιών.
Εάν δεν ληφθούν άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα για την προστασία των ελληνικών θαλασσών στο σύνολό τους, κινδυνεύουμε να καταστρέψουμε μία φυσική κληρονομιά παγκόσμιας σημασίας . Θα είμαστε όλοι μας υπεύθυνοι, τόσο η πολιτεία, όσο και οι πολίτες που αδρανούμε ή εφησυχάζουμε μπροστά σε αυτή την καταστροφή.



πυροβολημένος ζιφιός στην Ικαρία

Το τσουνάμι του Αγροπληθωρισμού !

Της Ντίας Ζαβρα

«Πρόκειται για ένα σιωπηρό τσουνάμι» προειδοποιεί η Τζόσετ Σιράν του Παγκόσμιου Προγράμματος Τροφίμων του ΟΗΕ. Ένα κύμα «αγροπληθωρισμού» που καταπνίγει τη μία μετά την άλλη τις χώρες (κυρίως τις φτωχότερες), σκορπώντας στο πέρασμά του λαϊκές εξεγέρσεις και διαλυμένες κυβερνήσεις. Ηνωμένα Εθνη, ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου μπροστά στη νέα παγκόσμια απειλή: την ξέφρενη κούρσα των τιμών των τροφίμων.

Μόνο τον τελευταίο χρόνο, η τιμή του σίτου αυξήθηκε κατά ...130%, της σόγιας κατά 87%, του ρυζιού κατά 74% και του καλαμποκιού κατά 31%.

Απόρροια της αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού -που αναμένεται να υπερβεί τα 9 δισεκατομμύρια έως τα μέσα του αιώνα- της ενίσχυσης της κατανάλωσης, ιδίως σε αναδυόμενες οικονομικές δυνάμεις, όπως είναι η Κίνα και η Ινδία, των κλιματικών αλλαγών και, τέλος, της μαζικής παραγωγής βιοκαυσίμων, που οι απανταχού κυβερνήσεις προβάλλουν ως την καλύτερη εναλλακτική απέναντι στο πετρέλαιο, που ο ειδικός εκπρόσωπος του ΟΗΕ για το Δικαίωμα στην Τροφή όμως χαρακτήρισε «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».

Βιοκαύσιμα
«Διότι», όπως επισημαίνει το περιοδικό Time, «το μόνο που καταφέρνουν πολιτικοί και επιχειρήσεις με την προώθηση των βιοκαυσίμων είναι να πιέζουν προς τα πάνω τις τιμές των τροφίμων και να επιδεινώνουν το πρόβλημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη».

«Τουλάχιστον 100 εκατομμύρια άνθρωποι στις φτωχότερες χώρες κινδυνεύουν να οδηγηθούν στα όρια του λιμού», τονίζει η Παγκόσμια Τράπεζα και ανακοινώνει σειρά μέτρων για την αντιμετώπιση της επισιτιστικής κρίσης, μεταξύ αυτών τον διπλασιασμό της δανειοδότησης στους καλλιεργητές της Αφρικής, από 450 σε 800 εκατ. δολ. και την ενίσχυση της αγροτικής παραγωγικότητας στις φτωχές χώρες. «Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι θα λιμοκτονήσουν», προειδοποιεί ο επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος-Καν, ενώ ο Τζον Χολμς, αρμόδιος ανθρωπιστικών υποθέσεων του ΟΗΕ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, τονίζοντας ότι οι αυξανόμενες τιμές τροφίμων απειλούν να πυροδοτήσουν παγκόσμια αναταραχή και θα πλήξουν την πολιτική σταθερότητα.

Η Κομισιόν αναμένεται να εξαγγείλει μέτρα αντιμετώπισης της επισιτιστικής κρίσης, μεταξύ αυτών και την κατάργηση της κοινοτικής ενίσχυσης στις αποκαλούμενες ενεργειακές καλλιέργειες. «Εξαιρετικά ανήσυχος» εμφανίζεται και ο Αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους, ο οποίος βρίσκεται σε επαφή με τους συμβούλους του για τον συντονισμό της αμερικανικής απάντησης στην κρίση.

Διότι, για πρώτη φορά εδώ και 30 χρόνια, μαζικές διαδηλώσεις για τα τρόφιμα εξελίσσονται παράλληλα σε δεκάδες χώρες.

Λαϊκές εξεγέρσεις
Η Αϊτή, η Αίγυπτος, το Καμερούν, η Μπουρκίνα Φάσο, η Σενεγάλη βρίσκονται αντιμέτωπες με λαϊκές εξεγέρσεις, το Καζακστάν απαγόρευσε ήδη τις εξαγωγές σιταριού, Ρωσία, Ουκρανία, Αργεντινή τις περιόρισαν, ενώ Ινδονησία, Βιετνάμ, Αίγυπτος, Κίνα, Καμπότζη, Ινδία σταμάτησαν να εξάγουν ρύζι. Και, όπως αναφέρει το Econo-mist, ίσως η επισιτιστική κρίση του 2008 θέσει τελικά υπό αμφισβήτηση τη δήλωση του Νομπελίστα οικονομολόγου, Αμάρτια Σεν ότι «οι λιμοί δεν συμβαίνουν σε δημοκρατίες»...

Πηγή: Ημερησία

Τον λογαριασμό παρακαλώ !

Από 3 ως 5 δις ευρώ κυμαίνεται το κόστος των ζημιών από τις δασικές πυρκαγιές του 2007. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 1,4%-2,4% του ΑΕΠ της Ελλάδας.

Για το θέμα πραγματοποιήθηκε συνάντηση εργασίας στην Αθήνα με θέμα Προσαρμογή της Προστασίας και Διαχείρισης των Μεσογειακών Δασών στην Κλιματική Αλλαγή.

Όπως αναφέρεται στο Βήμα της Παρασκευής, τη συνάντηση διοργάνωσαν η περιβαλλοντική οργάνωση WWF και η Διεθνής Ένωση για την Προστασία της Φύσης (ΙUCΝ).

Μιλώντας στη συνάντηση η Νόρα Μεραμούνι, από το διεθνές γραφείο του WWF, τόνισε ότι η αύξηση της συχνότητας, της σφοδρότητας και της έκτασης των πυρκαγιών ευνοείται από τις συνθήκες ξηρασίας, τις παρατεταμένες περιόδους υψηλών θερμοκρασιών, τα ακραία καιρικά φαινόμενα σε συνδυασμό με τις αλλαγές χρήσεων γης.

Αν αυτές οι συνθήκες επεκταθούν και νοτιότερα, οι επιπτώσεις για τα δασικά οικοσυστήματα σε ολόκληρη τη λεκάνη της Μεσογείου θα είναι δραματικές.

Στην Ελλάδα τα πιο ευπαθή δασικά οικοσυστήματα είναι όσα βρίσκονται στα όρια της εξάπλωσής τους. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται τα δάση της νησιωτικής και παράκτιας χώρας και τα ορεινά δάση της Νότιας Ελλάδας, όπως ο Ταΰγετος και ο Πάρνωνας.

Πηγή: Newsroom ΔΟΛ

Ο τελευταίος των παγετώνων!

Ο κορμός μεγάλωσε τη δεκαετία του 1940, τα χαμηλά κλαδιά όμως είναι αρχαία

Το μακροβιότερο δέντρο του κόσμου υποστηρίζουν ότι εντόπισαν ερευνητές στην κεντρική Σουηδία. Στην περιοχή Νταλάρνα ανακάλυψαν μια συστάδα ερυθρελάτης που επιζεί σε υψόμετρο ενός χιλιομέτρου εδώ και σχεδόν 10.000 χρόνια, από το τέλος της εποχής των παγετώνων.

Αν και οι όρθιοι κορμοί που βρέθηκαν στο βουνό Φούλου είναι σχετικά νέοι, καθώς μεγάλωσαν τις τελευταίες δεκαετίες, το υπόγειο τμήμα των δέντρων και τα χαμηλά κλαδιά της ερυθρελάτης είχαν ηλικίες από 375 χρόνια έως και πάνω από 9.000 χρόνια.

Σε ένα από τα 20 δέντρα της συστάδας, η ηλικία προσδιορίστηκε στα 9.550 χρόνια, όταν η περιοχή μόλις άρχιζε να αποκαλύπτεται στα πρώτα ζεστά καλοκαίρια μετά την τελευταία παγετώδη περίοδο.

Γενετική ανάλυση επιβεβαίωσε ότι οι ρίζες και τα χαμηλά κλαδιά είχαν ίδιο DNA με τους σχετικά νέους κορμούς, ενώ ηλικία των δέντρων προσδιορίστηκε με χρονολόγηση άνθρακα-14 σε εργαστήριο του Μαϊάμι στις ΗΠΑ.

Μέχρι σήμερα, το ρεκόρ του πιο ηλικιωμένου δέντρου (και το αντίστοιχο ρεκόρ Guinness) κατείχε ο «Μαθουσάλας», μια πεύκη Pinus longaeva ηλικίας 4.700 ετών, που βρίσκεται σε μυστική τοποθεσία στις πλαγιές των Λευκών Ορέων στην Καλιφόρνια.

Η ανακοίνωση του Πανεπιστημίου της Ούμεα στη Σουηδία δεν αναφέρει αν η ανακάλυψη της ερυθρελάτης δημοσιεύεται σε επιστημονική επιθεώρηση.

Όταν επισκέφθηκε το όρος Φούλου για μια απογραφή των δέντρων το 2004, η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον Λιφ Κούλμαν, πίστευε ότι η ερυθρελάτη ήταν είδος που είχε φτάσει στη Σουηδία ...πολύ πρόσφατα.

Πηγή: Newsroom ΔΟΛ

Σφαγή τρυγονιών από λαθροκυνηγούς

Με τη σιωπηρή ανοχή Αρχών και τοπικής κοινωνίας

Ταξιδεύουν χιλιάδες χιλιόμετρα πάνω από τη Σαχάρα και τη Μεσόγειο, χωρίς σταθμό. Κατευθύνονται στην Κεντρική Ευρώπη για να γεννήσουν και να φωλιάσουν για το καλοκαίρι. Εξαντλημένα όπως είναι ούτε που θα αντιληφθούν τις υψωμένες κάννες, εκεί χαμηλά στη Ζάκυνθο και τους Παξούς, τους λαθροκυνηγούς που κρυμμένοι σε ειδικά για την περίσταση «πόστα» τα σημαδεύουν.

Από τα μέσα έως τα τέλη Απριλίου, τα νησιά του Ιονίου αποτελούν το «πέρασμα» δεκάδων ειδών μεταναστευτικών πτηνών, όπως τα αγαπημένα των κυνηγών τρυγόνια. Τις ίδιες ημέρες, εδώ και δεκαετίες, εκατοντάδες κυνηγοί απ’ όλη την Ελλάδα συρρέουν στην περιοχή, στο πλαίσιο μιας άτυπης -και παντελώς παράνομης, μιας και η κυνηγετική περίοδος έχει λήξει στα τέλη Φεβρουαρίου- κυνηγετικής «γιορτής», γνωστής και ως «τρυγόνια».

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, μέσα σε μία μόνο ημέρα έως και 15.000 πουλιά μπορεί να πέσουν νεκρά από τις σφαίρες των λαθροκυνηγών. Ωστόσο οι απώλειες είναι ακόμα μεγαλύτερες. Οταν τα τρυγόνια επιστρέφουν, είναι ήδη ζευγαρωμένα και κατευθύνονται στους τόπους φωλεοποίησης για να γεννήσουν. Επιπλέον, το ανελέητο κυνήγι αποτρέπει τα πτηνά να σταματήσουν στην πρώτη στεριά που συναντούν στο μακρύ τους ταξίδι, αυξάνοντας τις πιθανότητες να μην καταφέρουν ποτέ να το ολοκληρώσουν, λόγω εξάντλησης. Για πολλά χρόνια, το πρόβλημα εντοπιζόταν κυρίως στις Στροφάδες, ένα σύμπλεγμα μικρών νησιών 44 ν.μ. νότια της Ζακύνθου. Κυνηγοί έφθαναν ακόμα και με κότερα ή... ελικόπτερα (σ.σ. ήταν άτυπο σημείο συνάντησης των εύπορων φίλων του «σπορ») στα ξερονήσια προκειμένου να στήσουν καρτέρι στα άτυχα πτηνά.

Επειτα από εκστρατείες περιβαλλοντικών οργανώσεων, το κυνήγι απαγορεύθηκε στις Στροφάδες, ενώ με την αρωγή και των κυνηγετικών οργανώσεων τις ημέρες αυτές οι πλωτές περιπολίες της θηροφυλακής είναι αυξημένες. Η Ζάκυνθος, οι Παξοί και οι Αντίπαξοι, όμως, εξακολουθούν να αποτελούν τόπο μαρτυρίου για τα τρυγόνια. «Εκτός του ότι το κυνήγι τους αποτελεί μια βαθιά ριζωμένη παράδοση, αποτελεί και πηγή εσόδων για τους νησιώτες οι οποίοι “νοικιάζουν” καλά “πόστα” σε κυνηγούς που έρχονται από την ηπειρωτική Ελλάδα», λέει στην «Κ» η κ. Μαρία Γανωτή, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Προστασίας και Περίθαλψης Αγριας Ζωής ΑΝΙΜΑ, οργάνωση που μαζί με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρείας απευθύνουν έκκληση για «κατάπαυση» του πυρός στο Ιόνιο. «Υπάρχει όμως μια σιωπηρή ανοχή από το κράτος της παραβατικής συμπεριφοράς».

Πράγματι, εδώ και χρόνια, εντελώς συμπτωματικά και με το πρόσχημα της λήξης της κυνηγετικής περιόδου, δασοφύλακες στα νησιά του Ιονίου παίρνουν... άδεια (γνωστή είναι και η φράση πρώην υπουργού προς κυνηγούς «μην ανησυχείτε, θα κανονίσω ο δασοφύλακας να πάρει άδεια το Πάσχα»). Στο κενό πέφτουν επίσης όλα αυτά τα χρόνια (όπως και φέτος) και οι εκκλήσεις του Μητροπολίτη Ζακύνθου κ. Χρυσοστόμου προς το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να λάβει μέτρα αποτροπής της καταστροφής.

Πάντως, στο πλευρό των οργανώσεων βρίσκεται φέτος και η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος, η οποία σε προχθεσινή ανακοίνωσή της επισημαίνει «την κρισιμότητα της περιόδου που διανύουμε» και καλεί για «συστράτευση και ενεργοποίηση όλων των εμπλεκομένων υπηρεσιών, καθώς η Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή παράγει μεν ένα τεράστιο έργο στην πρόληψη και καταστολή της λαθροθηρίας, δεν είναι δυνατόν όμως μόνη της να υποκαταστήσει όλες τις υπεύθυνες για το θέμα αυτό Αρχές του κράτους».

Η εντολή, ωστόσο, δεν φθάνει πολύ χαμηλά. Φημολογείται έντονα ότι συγκεκριμένος θηροφύλακας θα είναι «αδειούχος» τις επόμενες ημέρες, «γιατί αν τον αφήσουμε στο πόστο του θα τον λιντσάρουν».

Καθημερινή Λίνα Γιαννάρου

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Εχθές το βράδυ, έπειτα από τη δυναμική κινητοποίηση της Συνομοσπονδίας Αλιέων Ελλάδος, ανεκλήθη η από 3/3/08 υπουργική απόφαση υπ’ αρ. 164198/2008 για την «Ελάχιστη απόσταση από την ακτή κατά την αλιεία με μηχανότρατα». Η απόφαση αυτή, μείωνε σε 1 ναυτικό μίλι την επιτρεπόμενη απόσταση αλιείας για τις μηχανότρατες, κατά παρέκκλιση της ελάχιστης απόστασης του 1,5 ν. μ. που ορίζει ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός 1967/2006.
Με αφορμή το παραπάνω, πρέπει να τονίσουμε το αξιοσημείωτο γεγονός, ότι αντί της εφαρμογής των μέτρων του Ε.Κ 1967/06 σχετικά με τα μέτρα διαχείρισης για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στη Μεσόγειο, βλέπουμε ότι η χώρα μας επιλέγει τα «παράθυρα» για την εφαρμογή των παρεκκλίσεων του κανονισμού.
Αυτός ο νέος αλιευτικός κανονισμός της ΕΕ, αν και σίγουρα δεν επιλύει όλα τα προβλήματα της αλιείας, δίνει την ευκαιρία να θεσμοθετηθούν τα βασικά διαχειριστικά μέτρα, έτσι ώστε να υπάρξει μία αειφόρος εκμετάλλευση των αλιευτικών αποθεμάτων στη Μεσόγειο. Στις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές – Μεσογειακές χώρες έγινε σχεδόν άμεση εφαρμογή του κανονισμού, ενώ είναι πραγματικά λυπηρό το γεγονός ότι στην Ελλάδα, έγινε εφαρμογή ελάχιστων επιλεγμένων άρθρων και πολλών παρεκκλίσεων.
Οι ελληνικές θάλασσες, έχουν την τύχη να αποτελούν στις μέρες μας την κιβωτό της Ευρώπης, στηρίζοντας μία σπάνια βιοποικιλότητα θαλάσσιας ζωής. Αυτό όμως συμβαίνει καθαρά από τύχη, και σίγουρα όχι επειδή υπάρχει η ανάλογη προστασία και διαχείριση των θαλασσών μας. Ελλείψει επαρκούς θεσμικού πλαισίου, ανεχόμαστε καταστροφικές αλιευτικές πρακτικές, με σοβαρές επιπτώσεις στα οικοσυστήματα, την αλιεία, αλλά και τις κοινωνίες των νησιώτικών και παράκτιων περιοχών.
Άμεσα μέτρα που πρέπει να ληφθούν, για την εφαρμογή (χωρίς παρεκκλίσεις) των μέτρων διαχείρισης του Ε.Κ 1967/06 είναι:
- ο καθορισμός αλιευτικών πεδίων, που θα γίνει μέσω της χαρτογράφησης των παραγωγικών οικοσυστημάτων, όπως είναι τα θαλάσσια λιβάδια Ποσειδωνίας και οι ύφαλοι ασβεστολιθικών φυκών (η λεγόμενη τραγάνα),
- ο επαρκής έλεγχος των αλιευτικών δραστηριοτήτων μέσω των ψηφιακών συστημάτων παρακολούθησης αλιευτικών σκαφών (VMS). Παρόλο που αυτό το πολλά υποσχόμενο σύστημα έχει ήδη εγκατασταθεί, εξακολουθεί να υπολειτουργεί.
- ο επαρκής έλεγχος και καταγραφή των αλιευμάτων που διακινούνται (έτσι ώστε να ελέγχονται τα μεγέθη των ψαριών που αλιεύονται, αλλά και να υπάρχει συγκέντρωση δεδομένων για την κατάσταση των αλιευμάτων στις ελληνικές θάλασσες).
- η εφαρμογή των περιορισμών που προβλέπει ο Ε.Κ 1967/06 για τα διάφορα αλιευτικά εργαλεία και μεθόδους.

Το Αρχιπέλαγος, επικροτεί τη δυναμική αντίδραση των χιλιάδων παράκτιων αλιέων, οι οποίοι βιώνουν καθημερινά τα προβλήματα της υπεραλίευσης και της έλλειψης διαχείρισης των ελληνικών θαλασσών. Πιστεύουμε ότι οι αλιείς μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν μέρος της λύσης, για την προστασία των ελληνικών θαλασσών.

Αναστασία Μήλιου
Συντονίστρια Επιστημονικής Έρευνας, Αρχιπέλαγος ΙΘΑΠΕΑ
Πρέσβειρα της Ελλάδας στην Ε.Ε. για την Αειφόρο Θαλάσσια Πολιτική

New Deal !

ΤΗΣ ΕΛΕΝΑΣ ΜΠΕΛΛΗ

Εκτακτα μέτρα για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας επισιτιστικής κρίσης ανακοινώνουν ΗΠΑ, Ε.Ε και διεθνείς πιστωτικοί οργανισμοί και θέτουν στο μικροσκόπιο τόσο τις επιδοτήσεις των αγροτικών προϊόντων όσο και τη μαζική παραγωγή βιοκαυσίμων, την οποία ο ειδικός εκπρόσωπος του ΟΗΕ για το Δικαίωμα στην Τροφή, χαρακτήρισε «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας». Μετά από διήμερο διαβουλεύσεων, ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, Ρ. Ζέλικ ανακοίνωσε δέσμη μέτρων, οροειδοποιώντας ότι η εκτόξευση των τιμών των τροφίμων μπορεί να οδηγήσει 100 εκατομμύρια ανθρώπους στις φτωχές χώρες στα όρια του λιμού. Οπως εξήγησε τα μέτρα εγκρίθηκαν ήδη από την Επιτροπή Ανάπτυξης της Τράπεζας στο πλαίσιο ενός «Νew Deal» για την Παγκόσμια Πολιτική Τροφίμων, τίτλος παραπέμπει στα ριζικά μέτρα που εξήγγειλε, τη δεκαετία του 1930, ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ για να βοηθήσει τους Αμερικανούς πολίτες να αντιμετωπίσουν την ύφεση:

διπλασιασμός της δανειοδότησης στους καλλιεργητές στην Αφρική, από 450 σε 800 εκατομμύρια δολάρια

ενίσχυση της αγροτικής παραγωγικότητας στις φτωχές χώρες,

βελτίωση της πρόσβασης σε τρόφιμα μέσω των σχολείων ή των χώρων εργασίας, και

ειδική βοήθεια στους μικροκαλλιεργητές.

Ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας επισήμανε επίσης ότι έχει λάβει θετικές αντιδράσεις σε πρότασή του σύμφωνα με την οποία τα Κρατικά Επενδυτικά Κεφάλαια θα επενδύουν το 1% των πόρων τους στην Αφρική, εξέλιξη που ο Ζέλικ εκτιμά ότι θα παρέχει επιπλέον 30 δισεκατομμύρια δολάρια για την ανάπτυξη της Μαύρης Ηπείρου.

ΣΤΗΝ ΑΪΤΗ
Στα μέτρα που εξήγγειλε ο Ζέλικ περιλαμβάνεται η χορήγηση έκτακτης βοήθειας 10 εκατομμυρίων δολαρίων στην Αϊτή, όπου η σοβαρή επισιτιστική κρίση και τα δραματικά επεισόδια που προκάλεσε οδήγησαν στην κατάρρευση της κυβέρνησης αλλά και τη δολοφονία στελέχους του ΟΗΕ. Σοβαρά επεισόδια διαδραματίζονται και σε άλλες χώρες που πλήττονται από την επισιτιστική κρίση, όπως στην Αίγυπτο, την Αιθιοπία, τις Φιλιππίνες και την Ινδονησία, που αντιμετωπίζουν τις σοβαρότερες ελλείψεις σε τρόφιμα. Κάποιες από αυτές τις χώρες, όπως η Ινδία, η Κίνα, το Βιετνάμ αλλά και η Αίγυπτος έχουν προσπαθήσει να αντιμετωπίσουν την κρίση περιορίζοντας αυστηρά τις εξαγωγές σε ρύζι.

Η «παγκοσμιοποίηση» της κρίσης απαιτεί και διεθνή συμβολή: Εκτός των μέτρων που αναμένεται να εξαγγείλει η Κομισιόν (βλ. ένθετο), σχετικές πρωτοβουλίες αναλαμβάνει και ο Λευκός Οίκος, η εκπρόσωπος του οποίου, Ντάνα Περίνο, εξήγησε ότι ο πρόεδρος Μπους είναι «εξαιρετικά ανήσυχος» και ότι βρίσκεται σε επαφή με τους συμβούλους του για τον καλύτερο συντονισμό της αμερικανικής απάντησης στην κρίση.

Τέλος στις επιδοτήσεις για τα βιοκαύσιμα
Στη μάχη για τη συγκράτηση των τιμών των δημητριακών και των ελαιούχων σπόρων αποφάσισε, έστω και καθυστερημένα, να μπει η Κομισιόν, που θα προτείνει σύντομα την κατάργηση της κοινοτικής ενίσχυσης στις αποκαλούμενες ενεργειακές καλλιέργειες. Η έντονη μείωση της παραγωγής δημητριακών με την παράλληλη εκτόξευση των τιμών τους στα ύψη που επιβαρύνουν τους καταναλωτές βασικών προϊόντων διατροφής ανάγκασε την Κομισιόν να αλλάξει τακτική αποφασίζοντας, όπως ανήγγειλε χθες εκπρόσωπος της, να προτείνει την κατάργηση της κοινοτικής ενίσχυσης σε όλα τα φυτά από τα οποία παράγονται αγροκαύσιμα όπως το καλαμπόκι, η σόγια, η ελαιοκράμβη, ο ηλίανθος, τα ζαχαρότευτλα και τα σιτηρά. Εδώ και κάποιο διάστημα μια σειρά από χώρες έχουν αρχίσει να πιέζουν την Επιτροπή να προχωρήσει στην κατάργηση αυτής της ενίσχυσης.

Πηγή: Ημερησία

Οι υποχρεώσεις της χώρας έναντι Ε.Ε.

Περίπου 4,5 εκατ. τόνοι αστικών απορριμμάτων ετησίως παράγονται στην Ελλάδα, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται τα απόβλητα της γεωργίας, του οικοδομικού τομέα και της βιομηχανίας. Οι ποσότητες αυτές δεν πρέπει να καταλήγουν ως έχουν σε χωματερές, αλλά σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία να αφαιρούνται όλες οι ποσότητες απορριμμάτων που γίνεται να επαναχρησιμοποιηθούν ή να ανακυκλωθούν.

Οι στόχοι για μια σειρά από ειδικές κατηγορίες απορριμμάτων καθορίστηκαν με διαδοχικές κοινοτικές οδηγίες, οι οποίες θέτουν συγκεκριμένους στόχους σε βάθος χρόνου. Πιο συγκεκριμένα:

Σύμφωνα με την τελευταία κοινοτική Οδηγία (η οποία αναθεωρεί την οδηγία 94/62/ΕΚ για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας), η Ελλάδα θα πρέπει μέχρι τις 31/12/2011:

- Να ανακτά ή να αποτεφρώνει με απόκτηση ενέργειας τουλάχιστον σε ποσοστό 60% κατά βάρος του συνόλου των απορριμμάτων συσκευασίας.

- Να ανακυκλώνει ποσότητα της τάξης του 55-80% και πιο συγκεκριμένα το 60% του γυαλιού, 60% του χαρτιού και χαρτονιού, 50% των μετάλλων, 22,5% των πλαστικών και 15% του ξύλου.

Υπεύθυνη για τα απορρίμματα συσκευασίας είναι η Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης-Ανακύκλωσης (ΕΕΑΑ).

Ειδικοί στόχοι ορίζονται για μια σειρά από ειδικές κατηγορίες επικινδύνων αποβλήτων, για τα οποία θα πρέπει να υπάρχει ειδική επεξεργασία από επισήμως αδειοδοτημένους από το κράτος φορείς.

- Για τα παλαιά οχήματα, μέχρι την 01-01-2015, η επαναχρησιμοποίηση και αξιοποίηση πρέπει να φτάνει τουλάχιστον το 95% κατά μέσο βάρος ανά όχημα και η επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση να φτάνει το 85%. Υπεύθυνος φορέας είναι η Εναλλακτική Διαχείριση Οχημάτων Ελλάδος (ΕΔΟΕ).

- Για τις μπαταρίες, πρέπει έως το 2012 να συλλέγεται το 25% των χρησιμοποιημένων μπαταριών. Υπεύθυνος φορέας είναι η Ανακύκλωση Φορητών Ηλεκτρικών Στηλών (ΑΦΗΣ).

- Για τα ορυκτέλαια, ο στόχος που είχε τεθεί είναι να συλλέγεται το 42% των χρησιμοποιούμενων ελαίων και από αυτά να αναγεννάται το 80%.

- Για τα παλαιά ελαστικά των αυτοκινήτων, ο στόχος ήταν να υπόκειται διαχείριση το 65% έως τις 31 Ιουλίου 2006. Υπεύθυνη για την εναλλακτική διαχείριση των ελαστικών είναι η εταιρεία «Ecoelastika Α.Ε.»

- Για τις ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές, να ανακυκλώνονται 44.000 τόνοι κάθε χρόνο. Υπεύθυνος φορέας είναι η Ανακύκλωση Ηλεκτρικών και Ηλεκτρονικών Συσκευών Α.Ε.» (ΑΗΗΕ)

Σε εκκρεμότητα βρίσκεται ακόμα η ίδρυση συστήματος για τη διαχείριση των μπάζων και οικοδομικών υλικών, η οποία ωστόσο δεν προαπαιτείται από την Ευρώπη.

kathimerini

Σύγχρονοι επαναστάτες

Της Ελενας Μπέλλη

Επανάσταση: (η) ουσ. (Κ επανάστασις, -εως) ομαδική εξέγερση κατά της εξουσίας ή του καθεστώτος / (μτφ.) προσπάθεια ή επίτευξη ριζικής αλλαγής των καθιερωμένων...

Δεν έχουν την επιβλητική φυσιογνωμία του Τσε, ούτε βέβαια την εξαιρετική ευφυϊα του Λένιν. Δεν έχουν καν την ρητορική δεινότητα του Φιντέλ: Τα νέα πρόσωπα της «Επανάστασης» έχουν μόνον μία ιδιότητα, το πείσμα... Από τους μοναχούς της Μιανμάρ και τους οπαδούς του Δαλάι Λάμα στο Θιβέτ, έως τους δικηγόρους στο Πακιστάν και τους bloggers του Ιράν, οι φορείς της σύγχρονης επανάστασης είναι ανώνυμοι, χωρίς κοινή πολιτική ταυτότητα, χωρίς χαρισματική ηγεσία, χωρίς άλλο συνδετικό κρίκο πλην του κοινού στόχου - του στόχου που εξυπηρετούν, όπως όλοι οι επαναστάτες, υπό αντίξοες, επικίνδυνες συνθήκες.

Οπως στη Λατινική Αμερική στη δεκαετία του 70, όταν οι καθολικοί μοναχοί διαδραμάτισαν κεντρικό ρόλο στην αφύπνιση της κοινωνικο-πολιτικής συνείδησης των πολιτών, έτσι και στη Μιανμάρ, οι βουδιστές μοναχοί εξεγέρθηκαν εκφράζοντας τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού της χώρας. Ενδεδυμένοι με τους βαθυκίτρινους μανδύες τους, οι καθ όλα ειρηνικοί μοναχοί της Μιανμάρ «θάμπωσαν» τη διεθνή κοινότητα για το σθένος τους στη συμβολική μάχη τους κατά της πολυετούς χούντας.

Κι έγιναν γρήγορα παράδειγμα προς μίμηση. Οι ειρηνικές διαδηλώσεις των οπαδών του Δαλάι Λάμα, των βουδιστών με τους ίδιους, βαθυκίτρινους μανδύες, είχαν κεντρικό σύνθημα τη φράση «Ελευθερία στο Θιβέτ». Και εξαπλώθηκαν γρήγορα ανά την υφήλιο: Στο Κατμαντού, το Νέο Δελχί αλλά και τη Νέα Υόρκη και τις Βρυξέλλες, η... βαθυκίτρινη επανάσταση έδωσε το παρόν, στέλνοντας μήνυμα συμπαράστασης.

Οι δρόμοι του Ισλαμαμπάντ, από την άλλη, δεν κατακλύστηκαν από μοναχούς: Η «επανάσταση» κατά της χούντας του στρατηγού Μουσάραφ ξεκίνησε από την καλύτερα οργανωμένη επαγγελματική συντεχνία στη χώρα, τους δικηγόρους. «Πράγματι, οι δικηγόροι έκαναν για το Πακιστάν πολύ περισσότερα απ ό,τι έκανε ποτέ η αντιπολίτευση», δηλώνει εκπρόσωπος του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στη χώρα. Διότι, πολύ απλά, όταν ο Μουσάραφ έπαιξε το τελευταίο του χαρτί, επιχειρώντας να εκκαθαρίσει το Ανώτατο Δικαστήριο διορίζοντας δικούς του δικαστές, οι δικηγόροι, γνώστες του νομικού πλαισίου και άριστα οργανωμένοι, αποφάσισαν να γράψουν το πολιτικό τέλος του στρατηγού. Πολλοί από αυτούς κατέληξαν στη φυλακή, αλλά για τον Μουσάραφ, η αρχή του τέλους είχε ήδη γίνει...

Επανάσταση μέσω διαδικτύου
Στο Ιράν, η «επανάσταση» δεν γίνεται στους δρόμους, δεν έχει καν κεντρική οργάνωση: Είναι η... αυτοσχέδια, σύγχρονη επανάσταση μέσω διαδικτύου. Χιλιάδες νέοι Ιρανοί βρίσκουν στο internet μία μοναδική δυνατότητα ελεύθερης έκφρασης για να διατυπώσουν τα αιτήματά τους για περισσότερες κοινωνικές και πολιτικές ελευθερίες και να καταθέσουν τις απόψεις τους για την μεταρρύθμιση του συστήματος των Αγιατολάδων. Χωρίς τον φόβο των διώξεων ή άλλων αντιποίνων, οι bloggers στο Ιράν, κυρίως στην Τεχεράνη, χρησιμοποιούν σχεδόν μισό εκατομμύριο blogs για να δημιουργήσουν ένα νέο είδος διαμαρτυρίας. Ενας φθηνός, εύκολος και γρήγορος τρόπος επικοινωνίας, όπως... τα κινητά τηλέφωνα, που τα «αποβράσματα» της Γαλλίας, όπως χαρακτήρισε ο τότε υπουργός Εσωτερικών Ν. Σαρκοζί, τους νέους του περιθωρίου, ανέδειξαν στο πολυτιμότερο εργαλείο της εξέγερσης στα προάστια του Παρισιού.

Διαφοροποίηση
Τι διαφοροποιεί τους σύγχρονους από τους παραδοσιακούς επαναστάτες; Η έλλειψη ιδεολογικής ή ταξικής ταυτότητας και η μετριότητα του στόχου. Αν για τον Τσε η επανάσταση θα τέλειωνε μόνον με την κατάρρευση και της τελευταίας χουντικής κυβέρνησης στον κόσμο, για τους μοναχούς της Μιανμάρ θα τελειώσει με τον εκδημοκρατισμό της χώρας.

Και αν ο Φιντέλ δεν αρκέστηκε ποτέ στη μετριότητα, οι bloggers στο Ιράν κι οι νέοι του Παρισιού δηλώνουν ότι αρκούνται σε βασικές κοινωνικο-πολιτικές μεταρρυθμίσεις. Από την άλλη, οι νέοι επαναστάτες διαμορφώνουν τη σύγχρονη «άμορφη επανάσταση» του σήμερα για να υπηρετήσουν αξίες χωρίς στερεότυπα, απελευθερωμένες από τα βάρη των κομματικών ή πολιτικών ταυτοτήτων και ταγμένες αποκλειστικά στο πλευρό του κοινωνικού συνόλου...

Πηγή: Ημερησία

PhotoBiennale στη Θεσσαλονίκη

42 εκθέσεις, 240 δημιουργοί, 27 επιμελητές, 33 χώροι: τα υλικά για τη μάλλον περίπλοκη συνταγή της πρώτης PhotoBiennale στη Θεσσαλονίκη (τέως 20ή Φωτογραφική Συγκυρία). Θεματικός πυρήνας; Ο χρόνος. Οι σχετικές εκδηλώσεις ξεπροβάλλουν από διάφορες γωνιές της Θεσσαλονίκης με Ελληνες και ξένους φωτογράφους, συνεργασίες με γκαλερί, portfolio reviews, ημερίδες, διαλέξεις και εργαστήρια. Η άστατη γεωγραφική κατανομή της ίσως ζαλίσει κάποιους που θέλουν μια πιο ολοκληρωμένη εμπειρία. Γι’ αυτούς όμως που προτιμούν να πάρουν μια απλή γεύση, οι πιθανότητες να ανακαλύψουν κάτι ενδιαφέρον δεν είναι λίγες.

Με αφορμή την παρουσίαση του προγράμματος, χθες, ο υπουργός Πολιτισμού Μ. Λιάπης ανακοίνωσε την απόφασή του για τη συγκρότηση μιας συμβουλευτικής γνωμοδοτικής επιτροπής, με σκοπό τη συστηματοποίηση της προβολής της φωτογραφίας στη χώρα μας. Τα μέλη της επιτροπής θα ανακοινωθούν την επόμενη εβδομάδα. Στόχος, οι «ξεκάθαρες δράσεις και κατευθύνσεις». Προς το παρόν, οι δράσεις βρίσκονται στην συμπρωτεύουσα, και είναι πολλές, πάρα πολλές...

http://www.photobiennale.gr

Κοινωνικό Πείραμα

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια πολύ άσχημη πόλη. Βία, εγκλήματα,κυκλοφοριακό, ατυχήματα, ναρκωτικά, βρωμιά και γκρίζοι δυστυχισμένοι πολίτες.
Και δεν ήταν καμιά μικρή πόλη, είχε έξι εκατομύρια κατοίκους που είχαν παραδοθεί εντελώς στην μαυρίλα. Ένα πρωί, ο διευθυντής του Πανεπιστημίου της πόλης που ήταν μαθηματικός και φιλόσοφος, εκεί που πήγαινε στη δουλειά του και βλέποντας την κατάντια της πόλης του, πήρε μια πολύ κουφή απόφαση. Δήλωσε την παραίτησή του στο Πανεπιστήμιο, λέγοντας πως ήθελε να διευρύνει την διδασκαλία του και στα έξι εκατομμύρια κατοίκους. Στους μαθητές του στο Πανεπιστήμιο, ο καθηγητής αυτός ήταν γνωστός για τους περίεργους τρόπους διδασκαλίας του. Για παράδειγμα, μια φορά που επικρατούσε πανικός στο μάθημα, κατάφερε να επαναφέρει την τάξη κατεβάζοντας τα βρακιά του. Γενικά δηλαδή, εφεύρισκε αστείους και εντελώς ανορθόδοξους τρόπους για να πετυχαίνει το σκοπό του και περιέργως, πάντα τα κατάφερνε.Για την προεκλογική καμπάνια του λοιπόν, φόρεσε μια στολή σούπερμαν, αυτοχρίστηκε 'υπερπολίτης' και αμολύθηκε στους δρόμους βάζοντας ταυτόχρονα υποψηφιότητα για δήμαρχος. Έφερε πολύ γέλιο στον κόσμο αλλά επειδή όπως
έλεγαν, είχε αρκετά ειλικρινή φάτσα, τον ψήφισαν. Ο καινούργιος δήμαρχος όμως δεν είχε καμία σχέση με τους προηγούμενους. Η πρώτη του κίνηση ήταν να προσλάβει 20 μίμους και να τους σκορπίσει στους δρόμους της πόλης. Η δουλειά τους ήταν να χλευάζουν όσους παραβίαζαν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας.
Οι πολίτες όμως άρχισαν να συμμορφώνονται γιατί αποδείχτηκε πως τους  πείραζε πολύ περισσότερο η δημόσια κοροϊδία, παρά τα πρόστιμα. Αμέσως μετά, βγήκε σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές και έκανε ντους ολόγυμνος live, κλείνοντας την παροχή νερού ενώ σαπουνιζόταν, για να δείξει στους πολίτες πώς μπορούν να εξοικονομούν νερό.
Τα αποτελέσματα ήταν άμεσα η κατανάλωση νερού αμέσως έπεσε.
Όρισε Ημέρα Γυναίκας όπου οι άντρες θα φρόντιζαν τα παιδιά και οι γυναίκες θα έβγαιναν βόλτα στην πόλη. Αυτό, ήταν ανήκουστο γιατί η συγκεκριμένη πόλη ήταν πολύ επικίνδυνο μέρος τα βράδια, ενώ οι γυναίκες δεν έβγαιναν βόλτες σχεδόν ποτέ ως τότε.. 700.000 γυναίκες γέμισαν τους δρόμους πανηγυρίζοντας ενώ ακόμη και o αρχηγός της αστυνομίας ήταν γυναίκα εκείνο το βράδυ.
Μοίρασε στους πολίτες ταμπέλες με thumbs up και thumbs down για να επιδοκιμάζουν ή να αποδοκιμάζουν δημόσια τις πράξεις των συμπολιτών τους. Πράγμα φυσικά που δεν έχασαν την ευκαιρία να το ξεφτιλίσουν δεόντως αλλά όλως περιέργως, ειρηνικά.
Γενικώς σκαρφιζόταν αστείες ή περίεργες καμπάνιες για κάθε τί που ήθελε να πετύχει, όπως όταν ζήτησε να του τηλεφωνήσει (στο προσωπικό του γραφείο μάλιστα) όποιος πολίτης. συναντούσε έστω κι έναν υποδειγματικό ταξιτζή.
Σύντομα, 150 τηλεφωνήματα συντέλεσαν στο να δημιουργηθεί ομάδα ταξιτζίδων που ο δήμαρχος ονόμασε Ιππότες της Ζέβρας και είχαν την προσωπική του υποστήριξη.
Ίδρυσε επίσης ταμείο εθελοντικών φόρων για όσους ήθελαν να δώσουν παραπάνω χρήματα στο δημοτικό ταμείο. Φυσικά και μάζεψε χρήματα.
Τέλος, προσπαθώντας να δείξει πόσο σημαντική είναι η ανθρώπινη ζωή, ζωγράφισε αστέρια σε κάθε σημείο θανάτου από τροχαίο στην πόλη, πράγμα εξαιρετικά έξυπνο γιατί το αποτέλεσμα ήταν πανέμορφο αλλά και ιδιαίτερα σοκαριστικό.
 
Όχι, δεν είναι παραμύθι. Πρόκειται για τον Κολομβιανό Antanas Mockus, τον δήμαρχο της Μποκοτά το 1993. Μετά το πέρας της θητείας του, ο παράξενος αυτός δήμαρχος, ξεκίνησε διαλέξεις αναλύοντας τα συμπεράσματά του από το κοινωνικό του πείραμα.

Ένα από τα συμπεράσματά του είναι πως η γνώση δίνει δύναμη αρκεί νακαταφέρεις να τη μεταδώσεις μέσω της τέχνης, του χιούμορ και της δημιουργικότητας. Μόνο έτσι οι άνθρωποι αποδέχονται τις αλλαγές.

No Comment...

ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΟΥ ΘΟΡΥΒΟΥ

http://www.ixoripansi.gr/j1012/index.php?option=com_content&task=view&id=45&Itemid=2

Δράση ενάντια στον αγωγό πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Σας καλούμε στην Ανοιχτή Εκδήλωση –Συζήτηση για τον Αγωγό Πετρελαίου Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης,που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 9 Απριλίου 2008, στις 7 μ.μ., στο Δημοτικό Θέατρο Αλεξανδρούπολης.

Ομιλητές:
DANIEL POPOV: Centre for Environmental Information and Education της Βουλγαρίας

ΤΣΙΜΠΙΔΗΣ ΘΟΔΩΡΗΣ: Διευθυντής της Μ.Κ.Ο. «Αρχιπέλαγος»- Ινστιτούτο Θαλάσσιας & Περιβαλλοντικής Έρευνας Αιγαίου - Συνεργάτης Τμ. Θαλάσσιας Βιολογίας Παν/μίου Essex.

ΤΕΝΤΕΣ ΓΙΑΝΝΗΣ: Επίκουρος Καθηγητής Βιοχημείας του ΔΠΘ

Επειδή ως πολίτες έχουμε δικαίωμα να οργανωθούμε μπροστά στον κίνδυνο, να διατυπώσουμε την αντίρρησή μας και να εμποδίσουμε την καταστροφική για το Περιβάλλον, την Οικονομία και την Κοινωνία κατασκευή και λειτουργία του Πετρελαιαγωγού.

Επειδή δικαιούμαστε, παρά τις προσπάθειες «κάποιων» να εμφανιστεί η κατασκευή του έργου ως τετελεσμένο γεγονός, να αναδείξουμε την «Μηδενική Λύση», δηλαδή την ματαίωση του έργου.

Επειδή μπορούμε να αξιοποιήσουμε το δικαίωμα να αποφασίζουν οι τοπικές κοινωνίες για όσα επηρεάζουν τις ζωές τους σύμφωνα μάλιστα με τη διεθνή και ευρωπαϊκή νομοθεσία για την προστασία του περιβάλλοντος.
Επειδή δικαιούμαστε να έχουμε τον πρώτο λόγο για τις αποφάσεις που αφορούν τη ζωή μας, τον τόπο μας και το μέλλον των παιδιών μας.
Επειδή δικαιούμαστε να χρησιμοποιήσουμε κάθε μέσο για να παρεμποδίσουμε και να ανατρέψουμε τις σε βάρος μας αποφάσεις.

Επειδή ο αγωγός δεν θα φέρει την «ανάπτυξη» στον τόπο μας, αλλά:

• Περιβαλλοντική καταστροφή
• Βρώμικες θάλασσες
• Κινδύνους σε θέματα Δημόσιας Υγείας
• Συγκρούσεις και εντάσεις
• Κέρδη μόνο για τις πολυεθνικές
• Ανεργία

ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΠΟΥΜΕ:

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΓΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΓΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ ΜΠΟΥΡΓΚΑΣ–ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ

HMAS Sydney

Δόθηκαν στη δημοσιότητα οι πρώτες εικόνες του βυθισμένου αυστραλιανού πολεμικού πλοίου "HMAS Sydney" που χάθηκε ξαφνικά και ανεπάντεχα στις 19 Νοεμβρίου του 1941 και εντοπίστηκε μόλις τον περασμένο μήνα μετά από 66 χρόνια. Οι πρώτες εικόνες, που τραβήχτηκαν με ειδικό υποβρύχιο, δείχνουν ένα ναυάγιο με τεράστιες τρύπες από τις γερμανικές τορπίλες που δέχθηκε.
Για δεκαετίες υπήρχε ένας ο μύθος για το πλοίο "φάντασμα" και τα 645 μέλη του πληρώματός του, που παράμεναν αγνοούμενοι αφού χάθηκε χωρίς να αφήσει ούτε ένα ίχνος πίσω του. Το ναυάγιο βρέθηκε σε βάθος 2,5 χιλιάδων μέτρων, 250 χιλιόμετρα από τις ακτές της Δυτικής Αυστραλίας.
Ο Γκλένις Μακντόναλντ, διευθυντής του Finding Sydney Foundation, είπε ότι έκλαψε όταν είδε τις φωτογραφίες του κατεστραμμένου από τις τορπίλες πλοίου. "Ξέρω τι σημαίνουν αυτές οι φωτογραφίες για τους απογόνους 645 Αυστραλών που έως τώρα δεν ήξεραν που και πως χάθηκαν" είπε.

Κανείς επιζών από το ναυάγιο

Η περίπτωση του καταδρομικού "Σίδνεϊ" απέκτησε και ιδιαίτερο παγκόσμιο ενδιαφέρον γιατί ήταν ένα από τα ελάχιστα πλοία που δεν άφησαν πίσω τους κανένα σημάδι από το ναυάγιο και κανέναν επιζόντα. Το αυστραλιανό πλοίο βρέθηκε κοντά στο ναυάγιο του γερμανικού πολεμικού "Κορμοράν" που το βύθισε μετά από "άγρια ναυμαχία". Η ανέλκυση του πλοίου αποκλείεται και η αυστραλιανή κυβέρνηση δήλωσε ότι το ναυάγιο του "Σίδνεϊ" θα παραμείνει ως έχει κηρύσσοντας τον χώρο ως προστατευόμενη περιοχή εθνικού ενδιαφέροντος.

Οι προσπάθειες για τη λύση του μυστηρίου και την ανακάλυψη του "Σίδνεϊ" ουσιαστικά δεν σταμάτησαν ποτέ. Αρκετές φορές μάλιστα στο παρελθόν διάφοροι ιδιώτες που ψάχνουν συστηματικά για ιστορικά ναυάγια, είχαν δηλώσει ότι το ανακάλυψαν για να αποδειχθεί στη συνέχει ότι επρόκειτο για λάθος ναυάγιο.
Όλα άλλαξαν από τη στιγμή που τις ερευνητικές προσπάθειες για την εντοπισμό του "Σίδνεϊ", ανέλαβε μια επιτροπή εμπειρογνωμόνων, "φίλων του Σίδνεϊ" και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση που χρηματοδοτούσε τις προσπάθειες. Οι τελευταίοι το πρώτο που έκαναν για τον εντοπισμό του ήταν να ξεχάσουν όλη την παραφιλολογία και τους μύθους για την τύχη του καταδρομικού και να επικεντρώσουν τις έρευνες τους αποκλειστικά στα γεγονότα. Δηλαδή σε ότι είχε λάβει χώρα τις μέρες που προηγήθηκαν της συμφοράς. Αυτό που τους οδήγησε κυρίως στην θαλάσσια περιοχή της αλληλοεξοντωτικής ναυμαχίας μεταξύ των δύο πλοίων ήταν οι μαρτυρίες ορισμένων γερμανών μελών του πληρώματος του "Κορμοράν" που είχαν επιζήσει της ναυμαχίας και συνέχιζαν να ζουν στη Γερμανία.

Αξίζει να αναφέρουμε εδώ ότι, ενώ δεν επέζησε ούτε ένας από τα 645 μέλη του πληρώματος του "Σίδνεϊ", από τα 387 μέλη του γερμανικού καταδιωκτικού επέζησαν 317 που βρέθηκαν την επόμενη μέρα σε 7 μεγάλες βάρκες. Οι επιζώντες Γερμανοί έδωσαν τις πληροφορίες που με την βοήθεια του υποθαλάσσιου ραντάρ οδήγησαν την ομάδα των ερευνητών στην ανακάλυψη των ναυαγίων.

Από την στιγμή που οι ερευνητές εντόπισαν σε βάθος 3.000 μέτρων περίπου το γερμανικό καταδιωκτικό "Κορμοράν" ήταν πλέον θέμα χρόνου να εντοπιστεί και το "Σίδνεϊ". Και έτσι ακριβώς έγινε. Δύο μέρες αργότερα εντόπισαν, κοντά στο ναυάγιο του "Κορμοράν" και το "Σίδνεϊ" σε μια περιοχή 800 χιλιόμετρα βόρεια από το Περθ και σε βάθος 2.470 μέτρων και σε απόσταση 250 χιλιομέτρων από την ακτή.

Το ιστορικό της βύθισης

Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι το "Σίδνεϊ" χωρητικότητας 9.000 τόνων και μάκρους 171,3 μέτρων ναυπηγήθηκε στη Μεγάλη Βρετανία το 1933 για λογαριασμό του Αυστραλιανού Πολεμικού Ναυτικού και "ανέλαβε υπηρεσία" το 1935. Κατά τη διάρκεια της σύντομης σχετικά ζωής του έλαβε μέρος με επιτυχία σε διάφορες ναυμαχίες εναντίον εχθρικών πλοίων στη Μεσόγειο, όπου είχε καταπλεύσει το 1940 για να ενταχθεί στις συμμαχικές ναυτικές δυνάμεις. Αργότερα επέστρεψε στην Αυστραλία αναλαμβάνοντας διάφορες αποστολές συνοδείας πολεμικών και εμπορικών πλοίων.
Από μια τέτοια αποστολή στον Ινδικό Ωκεανό επέστρεφε στις 19 Νοεμβρίου του 1941 στο Φρίμαντελ της Δυτικής Αυστραλίας, όταν έλαβε χώρα η μοιραία συνάντησή του με το "Κορμοράν". Ήταν γύρω στις 4 το απόγευμα και το "Σίδνεϊ" έπλεε σε απόσταση 480 χιλιομέτρων από τις ακτές της Δυτικής Αυστραλίας, όταν συναντήθηκε με ένα άλλο, αγνώστου εθνικότητας, πλοίο που έμοιαζε με εμπορικό.
Ο πλοίαρχος του "Σίδνεϊ", Τζόζεφ Μπάρνετ, ζήτησε από τον καπετάνιο του "άγνωστου" πλοίου να δηλώσει την εθνικότητά του. Το γερμανικό πλοίο έστειλε μετά μία ώρα ένα αινιγματικό μήνυμα που έλεγε ότι είναι Ολλανδικό και μάλιστα πως κινδυνεύει.
Στις 5.30 το απόγευμα και ενώ το "Σίδνεϊ" πλησιάζει το "Κορμοράν" για να προβεί σε οπτική αναγνώριση, ο γερμανός καπετάνιος δίνει διαταγή να βάλουν μπρος τις μηχανές και να ανοίξουν πυρ. Οι πρώτοι κανονιοβολισμοί του γερμανικού καταδιωκτικού βρήκαν το αυστραλιανό καταδρομικό στη γέφυρα με αποτέλεσμα να του προκαλέσουν μεγάλη ζημιά.
Στη σύντομη μονομαχία που ακολούθησε τα δύο πλοία αντάλλασσαν πυρά και στις 5.45 το "Σίδνεϊ" εξαπολύει τέσσερις τορπίλες κατά του "Κορμοράν", χωρίς όμως καμία να βρει το στόχο της. Το γερμανικό πλοίο απαντά με μία τορπίλη η οποία βρίσκει το Σίδνεϊ και το "τραυματίζει" θανάσιμα, ενώ λίγο αργότερα οι μηχανές του σταμάτησαν να λειτουργούν.

Το "Σίδνεϊ" στο μεταξύ είχε πάρει φωτιά και προσπαθούσε να απομακρυνθεί απαντώντας σποραδικά στα αντίπαλα πυρά με τα κανόνια του. Γύρω στις 8 το βράδυ τα πάντα είχαν τελειώσει. Ο γερμανός πλοίαρχος δίνει εντολή στο πλήρωμα να εγκαταλείψει το σκάφος, ενώ το "Σίδνεϊ" συνέχιζε να κατευθύνεται προς τον Νότο φλεγόμενο μέχρι και τις 10 το βράδυ σύμφωνα με τους γερμανούς επιζώντες, ενώ τα μεσάνυχτα εξερράγη και βυθίστηκε φλεγόμενο το "Κορμοράν". Τους 317 γερμανούς ναύτες και αξιωματικούς, που είχαν επιβιβαστεί σε 7 μεγάλες βάρκες, περισυνέλεξαν τις δύο επόμενες μέρες άλλα πλοία.

Τώρα πώς και γιατί βυθίστηκε το "Σίδνεϊ" παραμένει το ζητούμενο για να γίνει κατανοητό, γιατί δεν σώθηκε ούτε ένας από τα 645 μέλη του πληρώματος. Το γεγονός ότι το πλοίο βυθίστηκε αύτανδρο είναι κυρίως η αιτία που το "Σίδνεϊ" μετετράπη σε εθνικό θρύλο και συνεχίζει να συγκινεί την αυστραλιανή κοινή γνώμη.

Φωτογραφίες του βυθισμένου πλοίου
http://www.findingsydney.com/gallery.asp

Πηγη ΑΠΕ

Επιστρέφει οριστικά στην Ευρώπη η ελονοσία;

Η Ελονοσία είναι μια από τις αρχαιότερες ασθένειες: τα πρώτα ίχνη της ασθένειας βρέθηκαν σε μια αιγυπτιακή μούμια από το 5.000 π.Χ.

Έκτοτε και μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα ταλαιπώρησε και την Ευρώπη, κυρίως τις περιοχές που είχαν τενάγη και έλη. Στη Γερμανία τα τελευταία 225 θύματα της ελονοσίας καταγράφηκαν το 1939 στις ελώδεις περιοχές και στα δέλτα των ποταμών.

Από το 1997 η κρατική επιτροπή Υγείας, οι φορείς των γιατρών και τα ερευνητικά κέντρα κρούουν στη Γερμανία τον κώδωνα του κινδύνου για την επανεμφάνιση της ελονοσίας. Δεν μιλούν ασφαλώς για επιδημία, αλλά για το γεγονός ότι η ελονοσία „χτυπάει“ τουλάχιστον τους Γερμανούς τουρίστες στην Αφρική ή ακόμη χειρότερα εκτιμάται ότι μεταφέρθηκαν από την Αφρική πολλά ωάρια του γνωστού κώνωπος του ανωφελούς που μεταδίδει την ασθένεια.

Τελευταία μάλιστα πολλοί επιστήμονες υπολογίζουν ότι εάν αυξηθεί και άλλο η μέση θερμοκρασία στη Γερμανία, τότε οι κάτοικοί της θα είναι όντως τρωτοί σε μια ασθένεια που η πλειοψηφία των Γερμανών έχει πια ξεχάσει.

Τουρίστες και επιχειρηματίες τα θύματα της ελονοσίας στην Ευρώπη

Γερμανοί τουρίστες και επιχειρηματίες είναι συνήθως τα θύματα της ελονοσίας. Χαρακτηριστικό είναι όμως το γεγονός ότι η πλειονότητα των ταξιδιωτών που επισκέπτεται π.χ. την Αφρική δεν παίρνει στα σοβαρά τις συμβουλές γιατρών, αλλά ούτε και τις υποδείξεις του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών για φάρμακα κατά της ελονοσίας, ειδικές αλοιφές κατά των κουνουπιών ή το χειρότερο: δεν επιλέγουν ούτε καν την απλή λύση της κουνουπιέρας. Έτσι μετά από ένα τουριστικό ή επαγγελματικό ταξίδι επιστρέφουν στη Γερμανία άρρωστοι από ελονοσία.

Αρκετές επιστημονικές εκθέσεις στη Γερμανία εκτιμούν ότι η ελονοσία ενδέχεται να επιστρέψει οριστικά στην Ευρώπη.

Ήδη στην Τουρκία, σε ορισμένες περιοχές της Ρωσίας και των ΗΠΑ είναι πλέον τακτικά τα κρούσματα ελονοσίας. Εάν δε η μέση θερμοκρασία στην Ευρώπη ανεβεί, τότε ολόκληρη η Νότια Ευρώπη θα πληγεί πρώτη.


1000 κρούσματα ελονοσίας στη Γερμανία ετησίως

Γερμανοί επιστήμονες επισημαίνουν ότι εάν οι τουρίστες ακολουθούν τις συμβουλές των ειδικών, τότε δεν υπάρχει ζήτημα μετάδοσης. Επίσης η έγκαιρη διάγνωση της ασθένειας σημαίνει τουλάχιστον στη Γερμανία και βέβαιη ίαση.

Εάν όμως αναλογιστούμε ότι ετησίως στην Ευρώπη παρουσιάζονται γύρω στα 10.000 κρούσματα ελονοσίας, από τα οποία τα 1000 στη Γερμανία, τότε δεν είναι υπερβολή να πάρουμε τα ανάλογα φάρμακα και να ακολουθούμε την απλή και αποτελεσματική συμβουλή της κουνουπιέρας.

Deutsche Welle