Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Ελληνας αγρότης: οι δύο όψεις του νομίσματος

Κάνουν καλά και κλείνουν τους δρόμους οι αγρότες; Απάντηση: όχι. Αλλά όχι επειδή δεν είναι γενικώς σωστό να κλείνουν δρόμους όσοι αγωνίζονται για τη ζωή τους. Άλλωστε τι νόημα θα είχε μια αγροτική κινητοποίηση αν τα τρακτέρ έμεναν στα χωράφια;

Τα οδοφράγματα των τελευταίων χρονών είναι λανθασμένη μέθοδος γιατί στην πραγματικότητα - πιέζουν μόνο για τρέχουσες εισοδηματικές ενισχύσεις. Δεν διαμαρτύρονται για την αποδιάρθρωση της ελληνικής γεωργίας - άλλωστε έβαλαν το χέρι τους και οι ίδιοι. Ούτε κλείνουν τους δρόμους για να καταγγείλουν την κακή χρήση των κοινοτικών πόρων - την όποια οι ίδιοι απολάμβαναν ανέμελα ως τώρα.
Γι αυτό οι κλειστοί δρόμοι θεωρούνται από τον μέσο έλληνα αντικοινωνική δραστηριότητα.

Αυτό όμως δεν δικαιολογεί με τίποτε όσα ακούγονται στα "μίντια" αυτές τις μέρες εναντίον του ανώνυμου έλληνα αγρότη. Κάποιοι που αν τους βάλεις σ' ένα χωράφι δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το καλαμπόκι από τα κολοκύθια, βυσσοδομούν εναντίον ανθρώπων που βολοδέρνουν στην ύπαιθρο για να ζήσουν την οικογένειά τους.
Παράγοντες αμφίβολης ηθικής υπόστασης, χωμένοι ως τα μπούνια σε κόλπα για εύκολο χρήμα, μιλούν αλαζονικά για τους ανθρώπους της γης. Ειρωνεύονται, χλευάζουν και προσπαθούν να ρίξουν σκιές συλλήβδην στα καθαρά πρόσωπα των αγροτών, να μειώσουν την αξιοπρέπεια και το ήθος τους. Τους αντιμετωπίζουν ως κατώτερο είδος εργαζόμενου, πολίτες δεύτερης κατηγορίας , ενοχλητικούς και παρείσακτους.

Η δουλειά του αγρότη και του κτηνοτρόφου είναι δύσκολη. Στη ζέστη και το κρύο, σε συνθήκες που θα έκαναν κάποιους από τους επικριτές τους να το βάλουν στα πόδια , μοχθούν χωρίς να εξασφαλίζουν συχνά, ούτε τα στοιχειώδη. Άλλο ο βολεμένος συνεταιριστής, ο παράγων με τις διασυνδέσεις στο κομματικό σύστημα , ο κομπιναδόρος που απομυζά τους πόρους. Και άλλο ο μέσος αγρότης που προσπαθεί να κρατήσει το μέτωπο του καθαρό, να ζήσει παλεύοντας με τη φύση και με το κράτος. Που μοχθεί μέρα νύχτα και στο τέλος τον ληστεύει ο μεταπράτης , που συναγελάζεται με την εξουσία.

Αυτός ο αγρότης αξίζει το σεβασμό μας -αν μη τι άλλο. Όσο και αν επικρίνουμε –πολιτικά- την ενδεχόμενη συμμετοχή του σε μορφές κινητοποιήσεων που δεν τον ωφελούν εν τέλει, άλλο τόσο οφείλουμε να τον τιμούμε γιατί κρατάει ζωντανή την άλλη Ελλάδα. Την αυθεντική Ελλάδα της υπαίθρου .